Er is weer een update!
29 juni 2022 11:18Ga er maar eens even lekker voor zitten, we hebben namelijk een update van het baasje van Vida ontvangen!
We hebben inmiddels weer wat roerige tijden achter de rug met Vidaatje. Zoals je je wellicht kunt herinneren: door de mislukte sterilisatie by Mr. Beunhaas blijven Vida’s hormen structureel actief. Hierdoor plast Vida vrij veel. Op een dag begon Vida echter nog veel meer te plassen en groot was mijn schrik toen ze ’s avonds ook ineens amper meer kon lopen. Ze liep ongecoordineerd en zeer moeizaam. Nu ben ik geen hypochonder, maar na wat online research dacht ik toch echt aan accuut nierfalen. Vida had eigenlijk alle symptomen. Chronisch nierfalen kon het sowieso niet zijn. Alles was namelijk begin dit jaar uitvoerig gecheckt. ’s Ochtend zag ik haar bijna 15 keer hurken en plassen in een half uur tijd. Gewacht tot openingstijd en meteen de dierenkliniek gebeld. Ik heb daar urine afgegeven en er werd toen een behoorlijk ernstige blaasontsteking geconstateerd. Vida kreeg dus een kuurtje mee.
Aangezien haar motoriek en beweging niet echt verbeterde, heb ik vrijdag weer gebeld en ben met Vida bij op consult geweest. De dierenarts voelde aan haar lichaam en zij constateerde dat Vida’s achterpoot was ‘overvuld’. Nu moest ik ook even vragen wat daarmee werd bedoeld. Dat betekent dat haar knie vol vocht zat. We besloten dat het wijs was om een foto te maken, dus zogezegd zo gedaan. Uit de foto bleek dat haar kruisband was ingescheurd. Geen idee hoe dit is gebeurd. Kan ook van alles zijn. Vida springt regelmatig de bank op en af, dus zou ook daarbij kunnen zijn gebeurd. De foto werd doorgestuurd naar de orthopeed om advies te vragen. En ja, dan moet je dus wel even een flinke tijd wachten. Een week lijkt dan ineens een jaar te duren.
Vrijdag kwam het telefoontje…Vida’s kruisband is dermate ver ingescheurd, dat er bij een ‘normale’ hond een knieoperatie zou worden geadviseerd. Gezien Vida’s Spondylose, leeftijd, en verleden wordt dit voor haar afgeraden. Dat was wel weer even flink ‘slikken’ voor ons. Op een mooie dag waren we onlangs voor het eerst met Vida naar het strand geweest. Dat zit er dus ook niet meer in. Wel jammer, want de zee is zo goed voor een hondenvachtje. Ook geen wandelingen meer op Ockenburgh, want dat is ook te ver lopen voor haar.
Maarrr…hoe gek het ook klinkt: verder gaat het heel goed met Vida!
Na de zoveelste keer diarree en kuur, ben ik ook weer online verder gaan researchen. Ik ontdekte toen dat veel honden niet tegen granen kunnen. Al onze vorige honden zaten op de Cavom en deden het daar super op, dus ook voor Vida hadden we weer Cavom gekocht. Het werkt namelijk ook goed bij huid- en vachtproblemen. We hebben echter een dochter met Coeliakie, dus hebben ruime ervaring met een glutenvrij dieet. In de volksmond noemt men Coeliakie een Glutenallergie, maar het is geen allergie. Het is een auto-immuunziekte. Haar weerstandssysteem werkt dus anders dan het onze. Het zou toch te frappant zijn als Vida dit ook blijkt te hebben. Natuurlijk wel de moeite waard van het uitzoeken. Ik ben dus een klein zakje glutenvrije brokken gaan halen. Er moest uiteraard wat tijd over heen gaan, maar na een dag of 10 bleek het gewoon te werken. Inmiddels zit Vida al weer enige tijd op graanvrij voer en heeft keurig uitziende ontlasting.
Vida is tegenwoordig alleen nog maar een blij ei. Zodra je ’s ochtends beneden komt hoor je dat staartje kwispelen tegen de bank en ook als je langsloopt kijkt ze je aan en kwispelt vrolijk naar je. We hebben pogingen gedaan om haar te leren een poot te geven, maar dat is niet helemaal gelukt. Misschien is ze er toch al ietsjes te oud voor. Waar dat wel in heeft geresulteerd is: zodra je naar haar toe komt of langsloopt dan gaat ze met een van haar voorpoten in de lucht ‘maaien’ alsof ze haar hand opsteekt. Vaak als je naast Vida op de bank gaat zitten, dan rekt ze zich helemaal uit en gaat dan op haar rug liggen met haar buik heel demonstratief naar je toe. Je begrijpt het al: het is dan wel de bedoeling dat haar buikje lekker geaaid wordt.
Tegenwoordig heeft ze ook steeds vaker dat ze naar de deur loopt en heel af en toe rent ze zelfs. Dan wil ze even naar buiten. Het gebeurt echt ook nog steeds wel dat mevrouwtje rondloopt in de woonkamer en zodra je met halsband en riem komt aanlopen, dan rent ze naar de bank, springt erop, gaat pijlsnel liggen en doet alsof ze slaapt.
Vida is wat dat betreft gewoon weer een echte Bulldog geworden: een clown!
Ik zie het niet gebeuren dat Vida ooit nog echt met een andere hond zal spelen, maar ze is gelukkig ook niet zo heel schuchter meer. Een beetje timide dat wel. Maar het gebeurt wel eens dat we een andere hond tegenkomen, die doorloopt zonder te groeten. Dan staat Vida hem teleurgesteld na te kijken. Vida wenst niet zo veel, maar ze vindt het wel heel leuk om een hond even te begroeten en dan heeft ze zo’n ontzettend lief klein en laag kwispeltje. Zo enorm schattig! Hetzelfde gedrag zie ik haar ook weleens vertonen bij voorbijgangers buiten. Waar wij wonen is het een beetje ‘een dorpje’. We kennen elkaar bijna allemaal. Mensen kennen dus ondertussen ook Vida’s verhaal en dat maakt dat vrijwel iedereen haar meestal een aai over haar koppie geeft. En als dat niet gebeurt, staat ze soms ook wel eens wat teleurgesteld te kijken.
Vida houdt tegenwoordig ook erg van zelf op avontuur gaan. Dochter Ruby vergeet de poortdeur nog wel eens goed te sluiten en zo is Vida al een paar keer ontsnapt. We hebben dat altijd snel door en vinden haar dan altijd snuffelend aan een kattenluikje terug in de poort. Ook tijdens het uitlaten als ze een stukje los mag, gebeurt het ook nog wel eens dat Vida ineens denkt: ’ik trek mijn eigen plan wel’. Ze loopt dan ineens heel hard terug uit de gekomen richting of loopt ineens snel de dijk naar beneden af.
Vida is blijkbaar ook dol op brood. Zo ging ik op een zondagochtend de tafel dekken. Terwijl ik borden onderuit de kast pakte had ik de zak met de net vers gehaalde broodjes in mijn hand. Wat denk je… Vida komt bliksemsnel onder mijn arm door, trekt die zak uit mijn hand en rent er hard mee weg. Ook tijdens de bbq komt Vida buiten ineens aanlopen om te bekijken wat er allemaal op dat tafeltje staat. Ook daar pikt ze dan bijvoorbeeld ineens een stukje stokbrood. Natuurlijk halen we dit meteen uit haar bekkie, want ze mag geen granen meer.
Kortom: we genieten nog steeds volop met Vida!!
